Najistotniejsze cechy opłat pobieranych przez organizacje zbiorowego zarządzania od producentów lub importerów urządzeń i czystych nośników służących do utrwalania artystycznych wykonań w zakresie własnego użytku osobistego można wskazać, że :
- opłaty nie stanowią wynagrodzenia za konkretny akt eksploatacji prawa do artystycznego wykonania,
- artyści wykonawcy nie przenoszą na producentów czy importerów czystych nośników oraz na ostatecznych nabywców urządzeń i nośników, praw pokrewnych ani nie udzielają im licencji na korzystanie z tychże praw na określonych polach eksploatacji, ani nie świadczą innych usług w tym zakresie związanych z przedmiotowymi opłatami.
- opłaty stanowią należność o charakterze ogólnospołecznym, których celem jest nie ochrona praw artystów wykonawców, ale doprowadzenie do pewnego stanu równowagi gospodarczej w sytuacji dopuszczenia do możliwości zwielokrotniania rozpowszechnionych artystycznych wykonań na własny użytek osobisty.
- opłaty są związane z potencjalną zdolnością urządzenia lub nośnika określonych w załącznikach do rozporządzenia w sprawie określenia kategorii urządzeń i nośników.
- stosunek prawny między zobowiązanym (importerzy i producenci) a wierzycielem (organizacja zbiorowego zarządzania) powstaje niezależnie od woli stron, z chwilą przeniesienia przez producenta lub importera własności urządzenia lub nośnika mogącego posłużyć do prywatnego kopiowania na rzecz użytkownika (ostatecznego nabywcy). Brak jest jakiejkolwiek umowy pomiędzy organizacjami zbiorowego zarządzania a podmiotami obowiązanymi do uiszczania opłat zgodnie z art. 20 pr.aut.
- Odpowiedzialność organizacji zbiorowego zarządzania z tytułu pobrania opłat została ukształtowana jako odpowiedzialność za należyte wykonanie poboru, dystrybucji i wypłaty środków z tytułu opłat. To organizacja zbiorowego zarządzania decyduje według jakiego klucza ma nastąpić podział opłat.
