Obowiązek dokonywania opłat za prywatne kopiowanie, wynika z art. 20 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którym producenci i importerzy czystych nośników służących do utrwalania, w zakresie własnego użytku osobistego, utworów lub przedmiotów praw pokrewnych przy użyciu urządzeń wymienionych w pkt. 1 i 2, są obowiązani do uiszczania, określonym organizacjom zbiorowego zarządzania (ZAiKS, SAWP oraz ZPAV), działającym na rzecz twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów oraz wydawców, opłat w wysokości nieprzekraczającej 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników.
Szczegółowe informacje dotyczące kategorii urządzeń i czystych nośników, wysokości opłat, sposobu pobierania i podziału opłat oraz informacje o organizacjach zbiorowego zarządzania wskazanych do inkasowania oraz do podziału opłat na uprawnionych są zawarte w Rozporządzeniu Ministra Kultury z dnia 2 czerwca 2003 r. (Dz.U. nr 105, poz. 991 ze zm.)
Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 2 czerwca 2003 r.
Podstawę poboru opłat stanowi kwota należna uzyskana w danym okresie rozliczeniowym przez producenta lub importera tytułem sprzedaży urządzeń i nośników służących do utrwalania utworów.
Podkreślenia wymaga pojęcie importera w rozumieniu prawa autorskiego. Jest to podmiot, który we własnym imieniu zawodowo wprowadza na rynek polski towary pochodzące z zagranicy. Nie jest to importer w rozumieniu przepisów podatkowych, ani celnych.
